Leven in traditionele stijl
Landbouw en veeteelt op balken
Een andere bron van inkomsten, ontwikkeld in de jaren na 1990, is het agrotoerisme. Veel lokale bewoners, die het toeristisch potentieel van de delta aanvoelden, ontwikkelden hun eigen bedrijf, waarbij ze toeristen onderdak boden en steeds meer diensten aanboden, en zich snel aanpasten aan de marktvraag.
De bedekking van huizen
Met slechts één gereedschap, de priem, en met veel vaardigheid slaagt een ambachtsman uit het Letea-gebied erin om een van de mooiste beroepen in de Donaudelta in stand te houden: het maken van rieten daken. Zo zet hij de traditie van zijn voorouders voort.
De traditionele ambachten van de Donaudelta staan op het punt van uitsterven.
De ambachtslieden die weten hoe ze de levenswijze van hun voorouders moeten voortzetten, zijn op de vingers van één hand te tellen. Letea, dat wordt beschouwd als het best bewaarde dorp in de Donaudelta, is dat ook gebleven.
Een rieten dak is nog steeds even oud als nieuw, traditioneel als modern. Hoewel riet een materiaal is dat handig lijkt en al sinds de oudheid wordt gebruikt om huizen te bedekken, is het nu niet bepaald een goedkoop materiaal, dat vooral wordt gebruikt door eigenaren van oude huizen of door mensen die een huis met een speciaal aspect willen.
De dans van de etnische groepen
Het culturele en historische potentieel, de elementen van etnografie die specifiek zijn voor elke samenwonende etnische groep (Grieken, Lipovische Russen, Oekraïners), een uiterlijk en sociaal-economisch leven dat specifiek is voor Sulina, vormen nog een argument ten gunste van de bescherming van dit unieke land in Roemenië en zelfs in Europa. Elke zaterdagavond, op de boulevard van de stad, vermaakt de Helleense gemeenschap van Sulina ons met traditionele Griekse dansen, de leden van de gemeenschap zijn van jongs af aan tot op latere leeftijd betrokken bij deze straatevenementen die al een traditie zijn geworden.
In juni van elk jaar vindt in Sulina het Festival van Minderheden plaats, een evenement dat de meeste etnische groepen in de Donau Delta samenbrengt, waarbij elke etnische groep de tradities benadrukt die ze van hun voorouders hebben geërfd.
Vergeten tradities
Tekenen van bezorgdheid over het lot van traditionele ambachten in de Delta, en dus ook in Sulina, zijn sinds het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw gesignaleerd door etnologen. Ambachten blijven echter bestaan en zijn een altijd aanwezig fenomeen in het leven van de mens. Het is normaal dat, met de veranderende eisen en behoeften van de mens, van het ene tijdperk op het andere, de ambachtsman zich aanpaste en nieuwe gereedschappen voor nieuwe voorwerpen creëerde of verwierf. In het verleden slaagde de ambachtsman erin om de veranderingen in de maatschappij waarin hij leefde bij te houden, maar tegenwoordig loopt hij, door de snelheid waarmee de veranderingen plaatsvinden, het risico dat hij de technieken en vereisten van het moderne leven niet begrijpt en zich er niet aan kan aanpassen. Zo herinneren we ons in het gebied van de stad Sulina de bouw van traditionele huizen, het weven van netten, het weven van manden en biezen matten.
